AZAHAR Cambodia
  • HOME
    • What we do
    • About Us
  • SCHEDULE
    • CLASS DESCRIPTION
    • PRIVATE CLASS
    • PRICE
    • SAFETY ON THE MAT
  • TEACHERS
  • EVENTS
  • TRAININGS
  • PROGRAM
    • PARTNERSHIP
  • BLOG

Where the Heart Is

home
Find Out

BHAKTI (បាកទី)​​: អ្វីដែលយើងគោរពថ្វាយបង្គំ

1/6/2022

0 Comments

 
Picture
hare kṛṣṇa hare kṛṣṇa kṛṣṇa kṛṣṇa hare hare
hare rāma hare rāma rāma rāma hare hare

រ៉ាថាហៅក្រឹស្ណ:ថា "អ្នកដែលបានចាប់យកបេះដូង គំនិត រូបកាយ និងព្រលឹងរបស់ខ្ញុំ អ្វីគ្រប់យ៉ាងរបស់ខ្ញុំ​ និងអ្វីៗទាំងអស់របស់ខ្ញុំ។
ក្រឹស្ណ:ហៅរ៉ាដ្ធាថា ជាមនុស្សដែលជាទីស្រឡាញ់របស់គាត់​ហើយឈ្មោះ រ៉ាមា មានន័យថា"ម្ចាស់ក្សត្រីរបស់ខ្ញុំ ឬ សេចក្តីរីករាយរបស់ខ្ញុំ។
នេះគឺជាការសន្ទនា សេចក្ដីស្នេហារវាងដួងព្រលឹងរ៉ាដ្ធា និងព្រះក្រឹស្ណ:។
ដកស្រង់ចេញពី The Kālį Santaraṇa Upaniṣad  (ម៉ានត្រា​ ព្យាង្គទី ៣២)
 
       

 នៅក្នុងទំនៀមទម្លាប់ជីវ៉ាមុគទី បាកទី​​ ឬ ការបូជាគឺជាធាតុសំខាន់នៅ គ្រប់ថ្នាក់ជីវ៉ាមុគទីទាំងអស់ ពីព្រោះប្រសិនបើយើងមិនផ្តោតអារម្មណ៍ទៅលើអ្វីមួយដែលខ្ពស់ជាងយើង ឬផ្តោតទៅលើថាមពលដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ណាមួយនោះទេ យើងប្រហែលជាត្រូវបានបញ្ចប់ដោយការគោរពថ្វាយបង្គំរាល់បញ្ហានាៗ នៅក្នុងពិភពលោកយើងនេះ ដែលមានដូចជាមហិច្ឆតា សេចក្ដីលោភលន់ ភាពឥតប្រយោជន៍ ភាពក្រអឺតក្រទមឬ ភាពអសន្តិសុខនៅក្នុងការអនុវត្តរបស់យើង និងទទួលយកទម្រង់បញ្ហាទាំងនោះតាមពេលវេលា។ ការបូជាមានន័យថា សេចក្តីស្រឡាញ់ ភក្តីភាព និងការសាទរចំពោះភាពខ្ពង់ខ្ពស់។ បើគ្មានការបូជាទេ ទំនងជាអ្នកនឹងមិនអានអត្ថបទនេះទេ ហើយខ្ញុំក៏ប្រហែលជាមិនអាចសរសេរវាបានដែរ។ បើគ្មានការបូជា យើងទាំងអស់គ្នាប្រហែលជាបញ្ឈប់ការអនុវត្តខាងផ្នែកដួងព្រលឹង បន្ទាប់ពី "ដំណាក់កាលក្រេបទឹកឃ្មុំ" នៅពេលដែលជង្គង់ និងចង្កេះចាប់ផ្តើមឈឺ ហើយនិង អារម្មណ៍រីករាយបន្ទាប់ពីការអនុវត្តកាន់តែស្រាលទៅៗ។ តើ​នេះគឺ​ជា​អ្វី​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​នៅតែបន្ត​ដំណើរ​ទៅ​មុខទៀតពិតដែលឬទេ? តើអ្វីទៅដែលធ្វើឲ្យយើងក្រោកឡើង លាកម្រាលម៉ាត និងបត់ភួយសមាធិរបស់យើង?
     ការថ្វាយបង្គំនឹងនាំយើងខិតទៅជិតគោលដៅនៃការបូជារបស់យើង។ រាល់ពេលដែលយើងដាក់ការតាំងចិត្ត​របស់យើង ​មុនការអនុវត្តចាប់ផ្ដើម វាដូចជាការដាក់បញ្ចូលគោលដៅទៅក្នុងប្រព័ន្ធចង្អុលទិសដៅ។ ផ្ទុយទៅវិញ ប្រសិនបើយើងមិនដាក់គោលដៅនោះទេ យើងទំនងជានឹងបញ្ចប់នៅកន្លែងដែលយើងមិនចង់ទៅ។ នៅពេលដែលយើងបានដាក់គោលដៅរបស់យើងនៅក្នុងប្រព័ន្ធចង្អុលទិសដៅ ទីមួយគឺចាំបាច់៖ ទទួលស្គាល់ថាយើងមិនដឹងផ្លូវដោយខ្លួនឯងនោះទេ (ភាពដាក់ខ្លួន) និងទីពីរ: ការមានការទុកចិត្ត  គ្រប់គ្រាន់ដើម្បីអនុញ្ញាតឱ្យខ្លួនយើងត្រូវបានដឹកនាំ។ នៅក្នុងការអនុវត្តខាងដួងព្រលឹង កម្លាំងដែលកំពុងដឹកនាំផ្លូវរបស់យើងគឺព្រះ ឬទម្រង់ផ្សេងទៀតនៃថាមពលដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ដែលនឹងក្លាយជាបង្គោលដួងព្រលឹងរបស់យើង ដែលទាញយើងឆ្ពោះទៅរកការអនុវត្ត ហើយជាលទ្ធផលខ្លួនយើង។ ប៉ុន្តែការអនុញ្ញាតឱ្យមានការបង្រៀនណែនាំ ឬ ការសុំឲ្យមានការបង្រៀនណែនាំ គឺតម្រូវឲ្យមាន ការបន្ទាបខ្លួន ការទទួលស្គាល់នៃការមិនដឹងមិនយល់  មានជំនឿ ឬការជឿទុកចិត្តលើអ្វីមួយដែលយើងប្រហែលជាមិនយល់ដោយបញ្ញា និងការបូជាសមត្ថភាពដើម្បីបន្តរនៅលើផ្លូវនេះ ទោះបីជាវាទាមទារការខិតខំប្រឹងប្រែងក៏ដោយ។
  ​    រូបរាងកាយរបស់មនុស្សតែងតែមានរូបរាងដូចអ្វីដែលវាបានស្នើរសុំឱ្យធ្វើនៅក្នុងជីវិតរបស់វា៖ ជើងអ្នករាំរបាំបាឡេនឹងមានរាងដូចស្បែកជើងកវែង ករបស់អ្នកលេងវីយូឡុងអាចផ្អែកទៅផ្នែកដែលគាត់កាន់ឧបករណ៍នេះ ដៃរបស់ជាងចម្លាក់ប្រហែលជាមានសភាពក្រើម។ ដូច​ជា​រូប​កាយ​របស់​យើង​បង្កើត​ជា​ទម្រង់​មួយ​ដែល​យើង​​​ភាគ​ច្រើនកំពុងប្រើប្រាស់វា ហើយចិត្ត​និង​ព្រលឹង​ក៏​ដូច​គ្នា​ដែរ។ សកម្មភាពរបស់យើងបង្កើតរូបរាងកាយរបស់យើង ហើយអារម្មណ៍របស់យើងនឹងបញ្ចេញនៅលើមុខរបស់យើង។ យើងប្រៀបបាននឹងថ្ម ដែលសឹករីករិលដោយសាទឹកក្នុងរយៈពេលយូរ អ្វីក៏ដោយដែលយើងគោលរពយូៗទៅ វានឹងក្លាយជាខ្លួនយើង តាមពេលវេលាមាន​ន័យ​ថា​បើ​យើង​លះបង់​ខ្លួន​យើងដើម្បី​គោរព​បូជា​ដ៏​ខ្ពង់ខ្ពស់ ព្រះ​ដ៏​អស្ចារ្យ ឬ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់ នោះ​យើង​នឹង​កាន់​តែ​ក្លាយ​ទៅ​ជា​បុគ្គលដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ ព្រះ​ដ៏​អស្ចារ្យ ឬសេចក្ដី​ស្រឡាញ់នោះ។

     ការគោរពបូជាគឺជាការអនុវត្តជាប្រចាំ ហើយការអនុវត្តនេះធ្វើឡើងរាប់មិនអស់ជាមួយសេចក្ដីស្រលាញ់យ៉ាងធំធេង និង ការបូជាតាមដែលអាចធ្វើបាននៅពេលនេះ។ ការបូជាវា​មិនទទួលដឹងពីសេចក្ដីធុញទ្រាន់ ឬ​សេចក្ដី​ក្នុងអារម្មណ៍, មិន​ខ្វល់​ថា​ធ្វើ​ដដែលៗ​ញឹកញាប់​ប៉ុនណា។ ការបូជានឹងតែងតែនាំមកនូវភាពអស្ចរ្រ ដដែលៗដូចគ្នាទៅនឹងសកម្មភាពដែលយើងធ្វើលើកដំបូង ឬលើកចុងក្រោយ ដូចដែល ផាតមាជីនិយាយថា "អ្វីៗក៏អាចកើតឡើងបានដែល នៅពេលដែលយើងធ្វើវាជាមួយសេចក្ដីស្រលាញ់" ការបូជាគឺជាសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏អស្ចារ្យបំផុតហើយវាពិតជាធ្វើឱ្យអ្វីៗអាចកើតឡើងបានទាំងអស់ ផ្ទុយទៅវិញប្រសិនបើអ្នកមានសេច ក្ដីស្រឡាញ់តិចតួច មានរឿងតិចតួចប៉ុណ្ណោះដែលអាចកើងឡើង ដោយក្ដីស្រឡាញ់តិចតួច ការអនុត្តខាងផ្នែកដួងព្រលឹង នឹងចាកឆ្ងាយនៅពេលដែលពួកគេជួបសេចក្ដីលំបាកនៅពេលចាប់ផ្ដើមដំបូង។ ការអនុវត្តដោយគ្មានការបូជាគឺដូចជាចង្កៀងដែលគ្មានប្រេង។ វា​នឹង​មិន​ស្ថិតស្ថេរ​ទេ ហើយ​វា​នឹង​គ្មាន​ពន្លឺ​អ្វី​ឡើយ។
មហា​ម៉ាន់ត្រាគឺជាបទចម្រៀងស្នេហាចំពោះព្រះ ហើយវាត្រូវបានថ្វាយបង្គំក្នុងទម្រង់ដ៏សប្បាយរីករាយបំផុត។ នៅពេលដែលយើងមានការបូជាខ្លួនយើងយ៉ាងពេញលេញក្នុងការសូត្រម៉ាន់ត្រា ខ្លួនយើងផ្ទាល់នឹងភ្ជាប់ទៅរកសេចក្តីស្រឡាញ់ ចងចាំពីគុណសម្បត្ដិរបស់វា ហើយបង្កើតនូវស្ថានភាពអារម្មណ៍របស់វា យើងនឹងក្លាយជាស្រលាញ់ដោយខ្លួនឯង។ ដោយ​ការ​ច្រៀង​ព្រះ​នាម​របស់​ទេវៈ​យើង​នឹងរលឹកដល់​ធម្នជាតិរបស់​ខ្លួនយើង។ សេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នា
ដែលលេចចេញជារំញ័រ តាមរយៈម៉ាន់ត្រានេះ នឹងក្លាយជាខ្លួនរបស់យើងតែមួយនៅពេលដែលយើងសូត្រម៉ាន់ត្រានេះ ហើយដួងព្រលឹងរបស់យើងនឹងចងចាំនូវសេចក្តីប្រាថ្នាដែលចង់រួបរួមជាមួយនឹងទេវឬ​ធម្នជាតិរបស់​ខ្លួនយើងដ៏ល្អក្រៃលែងរបស់វា។
   ការបូជាមានច្រើនទំរុង៖ វាអាចមានភាពរីករា ដូចជាការសូត្រមហាម៉ាន់ត្រាទាំងថ្ងៃទាំងយប់ ប៉ុន្តែវាក៏អាចមានភាពស្ងប់ស្ងាត់ និងភាពស្និទ្ធស្នាល។ វា​អាច​មានសភាពតូចតាច ដូចជាការឱនក្បាលឆ្ពោះទៅបេះដូង ដើម្បីរំលឹកដល់ព្រះ ឬគ្រូ មុនពេលយើងហាត់ក្បាច់សំពះព្រះអាទិត្យ។ ការបូជាវាអាចមើលមិនឃើញនឹងភ្នែក ដូចជាការសម្អាតទីកន្លែងសការៈបូជាជាដើម។ ពេលខ្លះការគោរពបូជាអាចជាការយកអ្វីដែលគ្រូរបស់យើងបានបង្រៀនមកអនុវត្ត។ ការបូជារបស់យើងអាចនឹងមានទម្រង់ និងរូបរាងផ្សេងៗគ្នាពេញមួយជីវិតរបស់យើង ហើយនៅដល់ពេលណាមួយការគោរពបូជារបស់យើងសឹងតែមើលមិនឃើញដោយភ្នែក ពីព្រោះយើងបានក្លាយជាអ្វីដែលយើងបានគោរពបូជា​រួចហើយ។
0 Comments



Leave a Reply.

    Author

    AZAHAR Cambodia

    Archives

    January 2023
    November 2022
    October 2022
    September 2022
    August 2022
    July 2022
    June 2022
    April 2022

    Categories

    All

    RSS Feed

Powered by Create your own unique website with customizable templates.
  • HOME
    • What we do
    • About Us
  • SCHEDULE
    • CLASS DESCRIPTION
    • PRIVATE CLASS
    • PRICE
    • SAFETY ON THE MAT
  • TEACHERS
  • EVENTS
  • TRAININGS
  • PROGRAM
    • PARTNERSHIP
  • BLOG